Miłość nie umiera

To Twoja ręka a serce moje
Krwawią powierzchowne rany
Nadejdzie ta chwila, tego się boję?
Do ostatniej zapukam bramy

Nadzieja umiera ostatnia
Pewnie, dlatego jeszcze żyje
Zbliż się do mnie duszo bratnia
Teraz swoje sumienie umyję

Lepiej być ze mną czy bez?
Naprawdę tak strata boli?
Potrzeba tylu pięknych łez
Nic nie wyleczy mnie z tej niedoli

Dziękuję Ci za te poranki
Za uczuć długie chwile
Za ciepła pełne szklanki
Za słodkich całusów tyle

W oczy ostatnie nieme spojrzenie
Zaciskasz palce na mej zimnej dłoni
Twego uścisku za nic nie wymienię
Powoli pogrążam się w białej toni…

I choćbym wielki świat dostał
I panem był całego istnienia
W ramionach Twoich zostać wolę
Doczekałem marzeń spełnienia

Wspominać, będę Ciebie
O ile dane mi wspomnienia zachować
Jak gwiazdka mała z wielu na niebie
Tylko dla mnie jedyna, wyjątkowa.

Na czarnej ziemi mnie porzucą
Marmurem okleją i postawią kwiaty
Przecież i tak tutaj nie powrócą
Ty zapamiętasz mnie po wszech czasy.

autor

riv

Dodano: 2007-09-11 15:54:54

Ten wiersz przeczytano 510 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie