Miłość i nienawiść
Twe usta mówiły kłamstwa lecz dusza była
prawdziwa.
Twe oczy patrzyły szukając nadzieji.
Lecz nie pozwoliłeś im znaleźć,
kłamstwa przysłoniły miłość.
A czy ona istniała? Czy czułeś coś do
mnie?
Ja oddałam serce Tobie
Odrzuciłeś je niszcząc, zraniłeś tak
mocno.
Zniszczyłeś... to co tak bardzo cenie.
Zamilknąć na zawsze by wiecej nie słyszeć
złych słów.
Zamknąć oczy by nie dostrzegać osób
kochanych.
Zniknąć bo już nie być przeszkodą.
Dusza kocha, umysł nienawidzi.
"miłość i nienawiść to dzieci niewoli, wydane na świat dla lepszej kontroli"
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.