Miłość nieprzerwana

Tak bardzo kocham tę nicość która
tylko czasem realny przybiera kształt.
Ale najczęściej niejasną jest mi mgłą
i śmieje się szyderczo z bólu mojego.
Skrywa tajemnicę i nęci mnie co dnia.
Zmęczony beznadzieją wołam do niej
- Przepadnij! Lub bądź, lecz bądź naprawdę...

Mam tyle w sobie ciepła
że mogę stopić gór białe szczyty
i mogę osłodzić niejedną gorycz
zaschniętej róży przywrócić sok.
Lecz wciąż uciekasz ode mnie, maro.
Przeróżną postać codzień masz
a nigdy nie trwasz tak jak ja
w miłości nieprzerwanej.

autor

Wiwern

Napisany: 2006-03-14 Dodano: 2006-03-17 22:29:12

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie