Miłość-nieprzezwyciężone uczucie
Pamiętasz jak to z nami było?
Ty mnie kochałeś, przytulałeś,
całowałeś.
Ja Cię odrzuciłam.
Mówiłam wtedy: jesteśmy za młodzi.
Teraz dopiero uświadomiłam sobie
jaka ja byłam głupia.
Za późno już na naszą miłość.
Ciebie już nie ma,
a ja wylewam morze łez,
sama siebie przekonując,
że kiedyś znajdę prawdziwą miłość.
Że to co czuję do Ciebie to tylko
przyjaźń.
Ale teraz wiem jedno:
nie można uciekać od swego
przeznaczenia.
A moim przeznaczeniem
było życie z tobą.
Teraz jest już za późno by to naprawić.
Nie ma Cie już wśród żywych,
a ja tak bardzo bym chciała
żyć z tobą w niebie.
Ale nie popełnie samobójstwa.
Wiedz, że robię to tylko dla Ciebie,
bo wiem że chciałbyś,
abym nadal żyła.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.