Miłość- to nie tylko szczęście

Jestem sama, jestem zupełnie sama,
Moja przyszłość jest jak pusta brama.
Jak drzwi, które są ciągle zamknięte,
Niczym księga, w której czary są zaklęte.
Boję się wszystkiego na tym świecie,
Bo moje życie jest jak droga na zakręcie.
Nie wiem w co wierzyć, a w co nie,
Bo kłamstwo cały czas przez moją ścieżkę brnie.
Byłam szczęśliwa jak nigdy nikt na świecie,
A teraz moje serce złe życie wiedzie.
Czułam, że kochałam i że kochana byłam,
A teraz gdzieś ta Miłość po drodze się zgubiła.
Nie!!! Nie wierzę,, że już Ona znikła,
Bo była tak wielka, rozwijała się i kwitła.
Była cudowna, jakby wzięta z krainy marzeń,
Nie wierzę, że zrobiła się twarda jak kamień.
Nie wierzę, że minęła tak po prostu, tak zwyczajnie,
Przecież miało być jak w raju, miało być tak fajnie...
Wiem, że kocham nadal wcale nie z mniejszą siłą,
Ja nie mogłam stać się tylko tą żoną byłą.
Jestem obecna dalej w Twoim życiu,
Czasami na jawie, a czasem w ukryciu.
Zawsze kochałam, kocham i kochać będę,
A bez Ciebie, jak kwiat zostawiony bez opieki, więdnę.
Ta Miłość we mnie siedzi i wyjść nie chce,
Więc proszę Cię, błagam, weź mnie za ręce.
Kochaj mnie jak dawniej mój Kochany,
I zabierz mnie do swojej życia bramy.
Niech ta brama będzie dla Nas otwarta,
Bo ta Miłość na to zasługuje, jest tego warta.
Nie wierzę, że byłam tylko epizodem w Twoim życiu,
A jednak ktoś nam przeszkodził we wspólnym byciu...
Wierzę, że jeszcze nie wszystko stracone,
Wierzę, że Nasze serca kiedyś znów będą złączone.
Bo one żyć bez siebie nie chcą,
Gdyż zawsze się kochały i kochać się będą!!!

autor

edi

Napisany: 2006-01-10 Dodano: 2006-10-03 23:46:46

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie