Miłość i zazdrość
Nie podcinaj skrzydeł, ptak musi latać.
Miłość i Zazdrość
Zazdrość to siostra miłości
Z jednego domu wyszły
Ludzkie losy barwić
Nadawać im smak
O miłości pisze się strofy
O zazdrości mówi ze wzgardą
Że zła, okrutna, tragiczna
Że ona niszczy, burzy, zabija
Lecz nie ona katem
A człowiek okrutny
To my zaprzęgamy do pracy złej
Czynimy z niej oręż tragiczny
Trudzimy się mozolnie
By uczyniła, co chcemy
Tworzymy pułapki, intryg sieć
By dzieło się spełniło
Lecz gdy przyjdzie czas
Czas rozsądku, opamiętania
Gdy zazdrość pędzimy precz
Wtedy zostaje pustka, ból
Bo miłość i zazdrość
To siostry dwie
Xawier.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.