Miłość...cierpienie...tesknota

Słońce już zachodzi, dzień spać się układa,
W duszy tylko cicho tesknota zagada.
Serce w swym cierpieniu zalosnie zakwili,
Mysli powracaja do minionych chwili.
Slonce juz zachodzi, pustka swiat zalewa,
Pozegnanie dnia cicho szumia dzrewa.
Swiat w ciemnosc ubrany, budza sie marzenia,
Przetrwaja do rana w nadziei spelnienia.
Slonce juz zachodzi, w czerwieni skapane,
Gdzies z dala od siebie serca zakochane.
Cichym szeptem zalu wolaja swe imie,
Uniesie je echo i w oddali zginie.
Slonce juz zachodzi, chwytam je w ramiona,
I zamykam oczy blaskiem upojona.
Powracam do chwili gdy wtulona w ciebie,
Ostatnie promienie zegnalam na niebie.
Noc juz zapalila gwiazdy ponad glowa,
Cierpienie z tesknota prowadza mnie droga,
Ktora nasza milosc rozswietlala wkolo,
Kiedy slonce do snu skladalo swe czolo.

autor

Zaneta-zabusia

Dodano: 2005-08-31 10:14:03

Ten wiersz przeczytano 555 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie