Miłości moja

Miłości kocham Cię jak wschód Słońca,
Od pełni Księżyca do nocy końca,
I jak gwiazdy na tle nieba,
Niby wyższa duszy potrzeba
Jesteś, wrócić do początku
I końca nie ujrzeć wyjątku.
Takim był szczęśliwy gdym Cię widział,
I oczy Twoje były dla mnie rozkoszą,
Której aniołowie w przestworza unoszą.
Kocham bezszelestnie w spotkaniu z Tobą,
I nie wiem co bym zrobił ze sobą
Gdyby Ciebie nie było...

Powiedziałem - -Kocham nad życie,
Uparcie, zwięźle i skrycie,
Rzekłem to sam sobie,
Bez odwagi do wypowiedzenia tego ukochanej osobie.

Zebrałem się jednak i wyrzekłem...
Dzień w którym to zrobiłem na wszelkie czorty przeklnę!
Bowiem miłość moja zostawiła mnie samego.
W samotności udrękach i szyderczym śmiechu
Upatrywałem w sobie tego niewybaczalnego grzechu.

Błąkałem się bez celu,
W miejscach byłem wielu,
Lekarstwa na ból nie znalazłem,
I uśpiony czuwałem do nocy.
Obudził mnie skrzek niewyraźny,
Człowieczek niepokaźny
Siedział na biurku, skulony patrzył na mnie.

Odszedł jak się pojawił...

Kochać tylko ją po wsze czasy,
Nikogo więcej - -tylko ją,
Ujarzmić me uczucia zdoła tylko śmierć,
Więc...na co czekać?

Pistolet jest już przy skroni,
Jeszcze tylko troszeczkę agonii,
Strzał...i Bóg wie co dalej...

autor

Archangel

Napisany: 2007-10-15 Dodano: 2007-10-15 21:13:42

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie