Z miłością
Bywa, jak złoto i brylanty.
Nieraz odbiera w życiu siły,
lecz posmakować chciałby każdy.
Jeśli uczuciem jest prawdziwym,
zdobywa szczyty. Prosta, szczera -
na co dzień pachnie świeżą kawą.
Biegnie naprzeciw i nie czeka,
by ktoś się nią jedynie zajął.
Dzieli radości, zgarnia smutki.
Jest zawsze wtedy, kiedy trzeba.
Smakuje w deszczu. Nie zawodzi
nawet, gdy piorun w nią uderza.
A kiedy skronie się wysrebrzą,
ona jest ciągle ciepłym latem.
Wciąż towarzyszy, często wesprze.
Z miłością chciałbyś się zestarzeć.
Komentarze (25)
bardzo ładnie...miło się czytało Twój wiersz.
Pozdrawiam :)
To wielkie szczęście żyć z miłością.Pozdrawiam:)
Ostatni wers jest w tej miłości ważny bo tylko miłość
potrafi przedłużyć życie.Pozdrawiam serdecznie Magdo
śliczny wiersz o miłości.
Pięknie, ciepło i prawdziwie...każdy by chciał z
miłością...
Pozdrawiam:)
Każdy tak planuje, lecz nie każdemu dane.
no i widzicie
z nią też przejść można
przez całe życie:)))
pozdrawiam pięknie:)))
miłość skarby i radość - ogrzewasz wersami
pozdrawiam
dobrze jest mieć kogoś takiego na zawsze...pozdrawiam
Bez milosci czlowiek umiera.. kazdy jej potrzebuje:-)
pozdrawiam
Miłość pragnieniem każdego człowieka... Serdecznie
pozdrawiam :))
miłość nigdy nie rdzewieje,
chciałoby się powiedzieć, ale też
ćży naprawdę kocha - dobrze wiedzieć.
Pozdrawiam serdecznie
Pozdrawiam serdecznie:)
przepięknie ...bo jak by pisać o miłości ...inaczej
nie można :-)
pozdrawiam - dzięki za wizytę u mnie :-)
Ladnie, z przyjemnoscia:)
Magdziulko , człowiek odurzony miłością jest jak
opetany, chory, przeważnie smutny, stęskniony i często
niszczęśliwy, ale mimo tego chce tej miłości, chce
zaznać chociaż troszke tych pieknych, szcześliwych
chwil. Zyczę Ci wszystkiego dobrego i prawdziwej
szczerej, szcześliwej miłosci.