Mistrz guzików

komputery, komórki itd. są wszędzie. Są oknem na światło czy kradną traktując jak lody. Używajmy ich mądrze...

Prolog:
My artyści lubimy
dotykać legendy
każdy od Boga losowości ma szanse
mądrze użyj przyszłość
To jest duchowe! To jest boskie!
a widząc boskie rzeczy
człowiek dziwnie się śmieje
a szacunek odkładać
na gwiazdy w niebie
szukamy doskonałego
więc z pewnością istnieje
tylko nie zamknięte w kamień-
w życie przeklęte
bo choć były w tym nasze dłonie
to co dalej będzie?
tylko uczucie które
nawet inspiracja nie ubierze w słowa
gdy staramy się o koła i iskier parę
w pędzie diabelskim
tak że średniowiecze wiarę kradnie



lecz one dzisiaj wszędzie
sprawiają że sztuczne staje się serce
naciskasz je polotnie, jak muzyk struny
nie czując jak one naciskają na ciebie
nie zauważając Hydrę karmisz
i choć to symbol że umysł pędzi
i w nie świat zaklęty
z swymi barwami i mapami

w dłonie Mistrza przycisków
to on naszym wodzem
to on trzyma ciała niebieskie w górze
dzięki ruchowi dłoni

a umysł szuka schematów
każdy jak programista
matriks kradnie coraz więcej życia
twoja twarz za zasłoną guzików
a życie we władzy klawiszów
jeszcze patrzysz na nie jak artysta
lecz zdobyć najlepsze- te z dostępem
mnóstwo guzików- wszędzie

a będzie łatwiej
jak mosty między w oczach gwiazdami
jednak te dusze kopalniami
bo za chmurami
nie widzą nocy
coraz rzadziej spadają tu życzenia
niezrozumiane są przesuwane krzykliwe natchnienia
i zwycięska przyszłość- tam poza wpływami
przecież nie zaszkodzi jej parę trybików
wiszą nad nami
…
ale to jest
z kości- ze przeistoczonych marzeń
…
trupo jak zwykle biały ten kielich
pełny wody, starych i wizji codziennych
potrzebnych chociaż z jaj niezmiennych

autor

Damahiel

Napisany: 2021-06-29 Dodano: 2021-03-29 15:44:20

Ten wiersz przeczytano 1769 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie