Misz-masz

Tym, którzy oburzają się na naturę...

Wczoraj, jutro – dni, jak co dzień,
pomieszały coś w przyrodzie,
ale jakoś bez kontroli,
bo natura wciąż swawoli.

Maj się w lutym rozpościera,
tak mu słońce świeci teraz.
Luty wskoczył do koszyka
z październikiem w las pomyka.

Grudzień z marcem wszedł w układzik
i zabawę wnet uradził,
sylwestrową, do południa,
ostatniego marco-grudnia.

Sierpień też niewiele myśląc
dał się uwieść zeschłym liściom
i popłakać się jak bóbr
z listopadem tylko mógł.

Jeszcze kwiecień styczniem ścisnął.
Mrozem, śniegiem się zachłysnął.
Wrócił potem na swe tory,
choć na grypę był już chory.

Czerwiec z lipcem wciąż są razem.
A więc lato pędzi gazem,
żeby się zatrzymać w chwili,
kiedy wrzesień czas umili.

Ale też wycieczki robią.
Inne pary sobą zdobią
po to tylko, by natura
nie zrobiła się ponura.

W interesie ruch być musi!
Nikt się przecież nie udusi
przez to, że misz-masz się robi,
gdy maj styczniem świat ozdobi.

Przyzwyczaić się nietrudno,
zwłaszcza że nie będzie nudno.
I natura jak kobieta
Zawsze będzie ta, lecz nie ta.

autor

annapelka1

Napisany: 2014-02-18 Dodano: 2014-02-18 09:46:16

Ten wiersz przeczytano 729 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie