Mit o miłości

Zrzucony z wysokości na dno życia,
Drapię się po stromej skale miłości,
A za każdym razem gdy się poślizgnę
Spadam niżej.
Co dnia walę głową do bram Hadesu,
Lecz zamiast boga piekielnej otchłani,
Widzę przepiękną Afrodytę,
Która ironicznym skinieniem palca,
Każe mi się piąć na nieosiągalny już szczyt.
I chociaż wiem, że mnie zwodzi,
Nie potrafię się oprzeć jej żądaniu...
Jak długo o piękna bogini
Będziesz szydzić z mojego uczucia?
Czy za mało Ci tego morza łez,
Które wylałem od czasu
Gdy przestałaś być naszą patronką?

Świdnica

autor

Jan Zbędny

Napisany: 1988-12-21 Dodano: 2005-12-05 13:25:45

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie