mity sezonu

-zmyj z kolan plamę-

nie ma ciszy
nie doskwiera szczęk

a szum w uszach
tętno lekko podniesione

chyba
poczta w szmerach liter szpera

może złoży wymówienie

kilka twarzy zza welonu

parę ciepłych westchnień dzwonków

mały spacer po ulicy powrót
w okamgnieniu mit sezonu

warczą czasem nieszczęśnicy

w swym osamotnieniu

nad ranem
tyle ról już trwało

stało się niedopowiedziane

przecież nie ma ciszy

i nikt nie powie odejdź

bo kto w drodze albo w trwodze

wodze puści
zdusi oddech
myśli płoche

***zanim nadepniesz boleśnie lub odrzucisz ....spokojnie popatrz.

autor

mirno

Dodano: 2006-12-03 00:21:36

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie