MÓC POKOCHAĆ ŻYCIE

móc pokochać życie niełatwą jest sztuką...

Móc schwytać całe życie w dłonie
i traktować je jak nektar.
Móc podziwiać jego piękno,
z niego esencję czerpać.
Moc się cieszyć każdym jego kęsem
i zawsze prosic o więcej...
Móc je kochać nie przestawać-
to jest trudne,
bo to życie z naszych rąk wypada.
Rozbija na małe cząstki cały swój urok,
zmienia swą maskę,
pod którą smutek jest górą!
A człowiek na kolanach układa życia rozbite "ciało",
próbuje znów ułoży je w jedną, wspaniałą całość....
by znów się nim cieszyć
i pięknem się wzruszyć...
I znowu czekać,
kiedy życie po raz kolejny się skruszy...

autor

mila07

Napisany: 2006-12-11 Dodano: 2006-12-12 07:19:05

Ten wiersz przeczytano 364 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie