Modlitwa liryka

P.S Tak naprawdę to każdy rodzaj wiersza jest cenny,w
sumie te smutne też lubię,był czas,że nawet je wolałam
od tych radosnych,ostatnio wolę chyba weselsze,choć
sama piszę różne raz weselsze,raz smutniejsze,ale
chyba jednak więcej tych smutnych.A co do koneserów,to
przecież więcej tzw zwykłych czytelników i to dla nich
powinno się przede wszystkim pisać,tak uważam.
Jednocześnie przepraszam Autora,iż raz się troszkę
podśmiewałam z motylków w wierszu,ale jakoś on mi się
wydał taki trochę dziecinny,sorry,tak go odebrałam,ale
później jak czytałam drugi raz to mi się nawet
spodobał,bywa,że gusty się zmieniają,bywa też tak iż
coś nam się bardziej podoba w danej chwili.To tak jak
ze słuchaniem muzyki raz mamy ochotę posłuchać Bacha,
i innym razem muzyki pop,jednakże gdyby miała być
tylko smutna muzyka to wydaje mi się,że nie wpływałoby
to dobrze na nasz nastrój,dlatego tak wskazana jest
różnorodność.
Sorry,że się rozpisałam,chciałam tylko wyjaśnić jak to
jest z tymi gustami,przynajmniej u mnie.
W moim odczuciu w sensie literackim te trudniejsze
wiersze są lepsze,ale w odbiorze bywają
męczące,dlatego nie da się ich czytać cały czas,a np
lirykę można czytać cały czas i ona nie zmęczy,zawsze
da piękno i relaks.
Pozdrawiam

Możesz dostać nagrodę Nobla za swoje wiersze, więc
pisz, pisz, bo są ładne

A ja piszę sobie tak mimo iż wiem że poetką nie jestem

lubię poczytać Twoje wiersze
pozdrawiam:)

:) Super spuentowana satyra

Pieknie.Pozdrawiam serdecznie.

Jędrusiu wiem jaki masz dystans do swoich wierszy,
świetna autoironia, podpisuję się pod nią tylko ja
raczej nie mam szans na stanie się poetką, słonecznej
niedzieli również od mojej połówki

Andreasie, Twój wiersz to ironia, ale im głębiej, tym
więcej do omówienia.
Mnie dzisiaj brak głowy :) Przysiadłam zasłuchana w
"Na pozór" :)
Czytam mądrzejszych ode mnie, patrzę w siebie i
wnioski... trudne: szukam w nich uczciwości i...
gdybym miała wymaganą wiedzę, to jakie byłoby moje
pisanie? czy gdy rozum nad duszą, to właśnie tak bym
chciała?
Co jakiś czas zdarzają się wspaniałe podpowiedzi, ale
często w dominacji nauki jak baty.
Widzisz, bardzo chciałabym wiedzieć, o czym mówią
Więksi... nie zdążę.
Wciąż pamiętając, gdzie moja grafomańska grzęda, z
przykrością czytam połajanki.
Nie można stronić od poznawania.
Trzeba "swoje" doskonalić, nie wolno zniżyć się do
grzechu lenistwa. Użyję bezpiecznego ALE chyba nie
można też odbierać przyjemności bycia w określonej
grupie tym, którzy nie dotrą ponad poziomy.
Dlatego :) ciepło Cię pozdrawiam, zostawiam alinową
kawę i "niech się dzieje wola nieba" :)

PS. nad wszystkim czuwa Administrator, jeśli ta Osoba
poprosi o usunięcie "osiągnięć" - to nie będzie
dyskusji :)

"zaś wielcy znawcy wnet dojrzą głębię
w posępnych wersach o sensie życia
a gdy się jeszcze rymów wyzbędę
w poczet poetów zechcą mnie wpisać"
Ty Jędruś pisz i nie zmieniaj tematu, bo znawcy się
zbyt szybko zmieniają, a ja kiedyś dostałam "Poczet
Królów Polskich" i nawet nie pamiętam, który z nich
tam gościł, z poetami byłoby podobnie.
Ironia doskonała, więc gawiedź skomentowała:)
Pozdrawiam wiosennie:):):)

Ja też mam takie marzenia Andrzeju! przestać tworzyć
gnioty i wziąć się wreszcie do roboty:)
Pozdrawiam serdecznie:)

Brawo Andrzeju! Grunt, to mieć do wszystkiego dystans.
Poniekąd , to świetna autoironia. Pozdrawiam Cię
serdecznie.

Niekoniecznie można pisać dobre wiersze o poważnej
tematyce, trzeba być smutnym, mamy przecież
bajkopisarzy, satyryków i innych.
Czy wiersze rymowane są gorsze? Nie sądzę, kwestia
tylko jak kto rymuje.

Ironicznie, jak zwykle - ślicznie.
Pozdrawiam

Ciekawy ironiczny wiersz:-) Pozdrawiam serdecznie:-)

A mnie urzeka to co robisz, wiem ja tylko taki mały
robaczek, ale może lepiej szczery uśmiech jednego
małego, niż tysiąc nieszczerych wielkich tego świata:)

dobra, dobra, ciesz się, że takim optymistą jesteś, ja
bywam , pozdrowienia