Modlitwa z żalem

„Modlitwa z żalem”

Tu wciąż mary i koszmary
Mija grudzień, drugi, trzeci
Czy musiałam, Panie, właśnie
Tu przychodzić w czas zamieci?

Więcej krzyków niż pomników
Tu się wciąż zła wróżba mnoży
Nie wiesz, Panie, że mnie lepiej
Byłoby po prostu pożyć?

Nie dla mnie tej epoki dary hojne-
Krok w bezcelową wrzawę
Dałbyś posiwieć sercu spokojnie
W trosce o ważną sprawę

Mnie jeszcze trzeba z nocą zatańczyć
Mnie trzeba jeszcze cień rzucić
Zapłakać muszę jeszcze, powalczyć
I szczęściem się zakrztusić

Jeśli ma dusza już nie zaznać, Boże
Tego, czemu jest wierna
Uzdrowisz serce, złotej epoce kiwnę w pokorze-
Zamilknie strofa chwiejna

autor

pszczoła

Napisany: 2005-04-01 Dodano: 2005-05-01 12:01:28

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie