mógłbyś

Do taty...

A mógłbyś pisać wiersze i inaczej żyć,
wstawać do pracy o świcie,
w wisielczym humorze być;
pijąc herbatę żony (więc wyśmienitą)
uciekać w zabiegania wir.

A mógłbyś przynosić jej kwiaty,
otaczać miłością bez słów,
codziennie lub chociaż przez tydzień
wracając zmęczony do snów.

Mógłbyś być królem wytchnienia
i czule przytulać, i mieć
choć małą garść zrozumienia,
by było u kogo się skryć.

autor

kyu

Dodano: 2005-10-04 12:37:10

Ten wiersz przeczytano 429 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie