W moim Niebie

Umierałem, aby żyć, w świecie, w którym chciałem być
W pustym mieście ze szkła, ukrytym wśród skał
W moim świecie nikt niczego nie zabroni, nie zakaże
Nie ma zasad, jesteś wolny, w moim niebie nikt cię nie ukarze

Oto Ja, nieśmiertelny w swoich snach
Aż do dnia, w którym to ucieknę do gwiazd
Czy potrafię przebić mrok ?

Już nie ma, nie ma mnie wśród was
Odnajdziecie mnie tam, gdzie rzeczy nie mają nazw
W moim świecie, dalej niż mogę sobie wyobrazić
Umierałem tysiąc razy, aby się tam odrodzić

Oszukany, okłamany, mój umysł zdeptany
Przez tysiące wrogich rąk
Odrzucony, bezradny, jak proch marny
Wciąż uciekam od tych mąk.

Odnalazłem siebie, lecz zgubiłem cały sens
Tego życia, mam ostatnią z szans na gest
Wobec tych, których mądrość znaczy nic
A nadzieja ginie szybciej niż myśl
Nie ma, nie ma już nic, nie ma już mnie,
Tylko mrok wypełnia ostatni dzień

autor

Vicarious

Dodano: 2006-09-15 14:18:48

Ten wiersz przeczytano 402 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie