Mój Anioł dał mi Ciebie

Póki Boże patrzysz na mnie,
Stojącą w proroczym geście.
Ze złożonymi bliźniaczo dłońmi,
I wzrokiem utkwionym ku górze.

Nie boję się, co przyniesie jutro,
Nadmiar energii mieszka we mnie.
Mój Anioł zostawił otwarte okno,
Bym wzięła nadzieję, która nie umiera.

Dostałam źrenice, co widzą światłem za mnie.
Dostałam ciepło, które ogrzewa zmarznięte serce.
Gdy stoję nad przepaścią czarnych myśli moich,
Jesteś jedynym z ludzi, który podał mi swoje ramię.

Wtulona w ludzkie kształty kobietą jestem,
Noszę kostium, maluję delikatnie uśmiechem usta.
Czerwona róża, co nosi Twoje imię zamieszkała we mnie,
Zawstydzenie swoje często chowam pod rondem kapelusza.

M.Wityńska.

autor

Mariola Wityńska

Napisany: 2007-05-03 Dodano: 2007-05-03 14:04:39

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie