Mój drogi, juz czas...

Dla kogoś, za kim bardzo tęsknię...

Przyjdź, noc taka zimna
a mroźne światło księżyca
wypełnia doliny mroku przedziwnym blaskiem
wiesz, nawet cień schował się w ubranko smutku
i jestem sama wśród błękitnego aksamitu nocy

Przeniknij mnie swoim ciepłem jak różową wstążką
takjak migotliwe promyki światła przenikają mrok
wymieńmy się sercami
by już nigdy nie tęsknić w długie dni szare od zmartwień

Proszę, potrzymaj mnie za rękę, bądź tak blisko
może to dziwne ale jestem dzieckiem
przegoń okaleczone marzenia i wykrzywione lęki
na misiach, kołderkach
niech Twoja czysta miłość
otulona w srebrzyste, szumiące słowa
pomoże mi zapaśc w sen jasny i prosty

gdzieś miedzy nocą szyta grubą, purpurową nicią
a brzaskiem bursztynowej zorzy
twój kontur rozmazany moim przerażeniem
nie uciekaj tak szybko za horyzont jutra
swą pieśnią zamień mnie w rajskiegp ptaka
i łagodnym szeptem wyprostuj me przeźroczyste skrzydła
a polecę z tobą
tam, gdzie z wysoka Słońce wschodzi
nasze kroki same skierują się na drogę pokoju

Wiem, że nadszedł czas...

od kogoś kto stale jest przy Tobie, nawet gdy o tym nie wiesz, ja jestem...

autor

Siladhiel

Dodano: 2005-01-06 13:52:52

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie