Mój Dublin
Mój Dublin ukochany...
Moje miasto
To w nim spełniały się najpiękniejsze
marzenia
Spacerowaliśmy po nim za rękę
Goniąc wspólne sny
Dublin...
Moje miasto , raz deszczowe , innym zaś
razem roześmiane
I pośród jego tłumu , dwie najszczęśliwsze
twarze
Dublin...
Moje miasto , ono przyjęło mnie do
siebie
I choć już dziś nie ma nas , to wciąż jest
nasze miasto
A ja wierze że kiedyś znów spotkamy sie
tam...
Lecz już jako przyjaciele...
autor
błękit oceanu
Dodano: 2007-02-03 00:53:42
Ten wiersz przeczytano 430 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.