A mój facet jest szarmancki*

Tak, ile ludzi, tyle charakterów, ładnie to pokazałaś
w wierszu.
Pozdrawiam

Zwykło się mówić o takich osobach - akuratne. To
pozytywna postawa - warto ją promować - choćby
wierszem. Pozdrawiam serdecznie :)

wiedzi mi się:) mam uśmiech na twarzy:)))))on prawie
jak mój;)

"Gdzie ci mężczyźni" chciałoby się powiedzieć

i takiego można kochać? hehehe nikt nie lubi
namiastek, wiersz super (super - jakie to brzydkie
słowo:))

A ja myślałem, że jestem szarmancki..., teraz już
wiem, koniec z pralinkami i innymi słodkościami ;)

nie jest tak źle, nie ustawia wszystkich po kątach,
nie przenosi mebli...cichy przy żonie, oszczędny,
przewidujący...aż nadto...różą z ogrodu? lepsze to niż
nic...

Ciekawy charakter człowieka ujęty w wierszu. Tu muszę
przyznać że tym nie grzeszy,choć może to tylko wczesne
pozory,ale jak na długą metę to też
niewygodnie...powodzenia

Tak zdobywa się kobietę, później jest proza życia
niestety... Serdecznie pozdrawiam.

Życiowy.On sie stara, ona grymasi.Forma dobra, choć
opuściłabym "zanim wsiądę" i
"w restauracji".

Ale mu przyłożyłas za tą szarmanckość. Podoba mi się
wiersz.

można trafić gorzej, ale dlaczego nie mogło być
lepiej...pozostaje tylko westchnąć ....ładny
wiersz...pozdrawiam

oj nie każdy taki jest , my akurat na takich
trafiłyśmy :)

To jeszcze nie jest tak źle, gorzej gdyby z kelnerem
poszło "na noże", no chyba, że w tej knajpie tylko
widelce podają, to już wybór należy do ciebie.

Niesamowicie szarmancki, nie będziemy się nim
zachwycać, pozdrawiam i życzę wszystkim kobietom tych
szarmanckich z prawdziwego zdarzenia, pozdrawiam
cieplutko :)