Mój sen.
Ani to wspomnienie,ani czasu cień.
Nawet nie cierpienie,ciągnie dzień za
dniem.
Dni mijają w ratach, czas zaciera ślad.
Jednym blisko świata,drugim koniec
- wiem.
Nie wiem co tu robię,żyję ciągle sam.
Szukam miejsca w sobie,cóż dziś oddam
Wam.
Zagubiona radość, szuka miejsca w śnie .
Tyko gdzieś nadzieja pcha urzeka mnie.
Wiąże wyliczenia i zamyka czas.
Sen w marzenia zmienia,śnię i marzę-ach.
Muszę tylko przemknąć poza kraty wzór.
I z nadzieją piękną wybudować mur.
A gdy go zbuduję czas wyrzeżbi ślad.
Radość tego świata,tego w moich snach.
W przedsionku snu stoję i otwieram
drzwi.
Widzę nowy ranek .
Dzieci|
Ciebie.|
My|
Komentarze (7)
smutny sen radością się kończy
kiedy ranek budzi i świeży wiew
w oczach najbliższych w:)
Ładnie.Pozdrawiam:)
pozdrawiam:)
Ładny wiersz, propozycja Grusz-eli moga byc pomocne:-)
pozdrawiam
'szuka miejsca we* śnie'. Z przyjemnością przeczytałam
:)
Ładny wiersz,zwłaszcza pointa mi się podoba:)
Miłego wieczoru życzę:)
Bardzo ladny tekst, ale wymaga uporzadkowania w
interpunkcji - coby nie wyszczegolniac, to jakos tak:
Ani to wspomnienie,ani czasu cień.
Nawet nie cierpienie,ciągnie dzień za dniem.
Dni mijają w ratach, czas zaciera ślad.
Jednym blisko świata,drugim koniec
- wiem.
Nie wiem co tu robię,żyję ciągle sam.
Szukam miejsca w sobie,cóż dziś oddam Wam.
Zagubiona radość, szuka miejsca w śnie .
Tyko gdzieś nadzieja pcha urzeka mnie.
Wiąże wyliczenia i zamyka czas.
Sen w marzenia zmienia,śnię i marzę-ach.
Muszę tylko przemknąć poza kraty wzór.
I z nadzieją piękną wybudować mur.
A gdy go zbuduję czas wyrzeżbi ślad.
Radość tego świata,tego w moich snach.
W przedsionku snu stoję i otwieram drzwi.
Widzę nowy ranek .
Dzieci|
Ciebie.|
My|
Ani to wspomnienie, ani czasu cień.
Nawet nie cierpienie. Ciągnie dzień za dniem.
Dni mijają w ratach, czas zaciera ślad.
Jednym blisko świata, drugim - koniec
- wiem.
Nie wiem co tu robię, żyję ciągle sam.
Szukam miejsca w sobie. Cóż dziś oddam Wam?
Zagubiona radość szuka miejsca w śnie.
Tyko gdzieś nadzieja pcha, urzeka mnie.
Wiąże wyliczenia i zamyka czas.
Sen w marzenia zmienia, śnię i marzę, ach!
Muszę tylko przemknąć poza kraty wzór
i z nadzieją piękną wybudować mur.
A gdy go zbuduję czas wyrzeżbi ślad.
Radość tego świata, tego w moich snach.
W przedsionku snu stoję i otwieram drzwi.
Widzę nowy ranek .
Dzieci,
Ciebie.
My.