Mój Świat
„Świat moich marzeń
oblanych kolorową tęczą
stał się nagle
dziwnie wyblakły.
Do świata moich marzeń
wdarła się nagle
szara rzeczywistość.
Marzenia stały się nagle
banalne, nierzeczywiste
nazbyt mało oryginalne.
Stały się nijakie.
Świat moich marzeń
połączył się z prawdziwym światem
w którym żyje na co dzień.
Przestał być ucieczką.
Życie to nauczyło aktorstwa
Coraz doskonalszego…
Stąpam twardo po ziemi
Aczkolwiek staram się
Z uśmiechem i radą.
Teraz na nowo,
Powoli, stopniowo
Zacznę odbudowywać
Świat moich marzeń.
Gdzie niebo będzie niebieskie,
A trawa znów zielona.
Gdzie wśród domku
Z kominem popłynie
Rzeka radością przepełniona.
Będę leżeć i patrzeć
Na słońce, księżyc i gwiazdy.
Bo w końcu wrócę
Do siebie
I znów zacznę marzyć”
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.