PAMIĘTAĆ RZECZY MAŁE
...może kiedyś może
wbijając się w sam środek galaktyki swym
rozumem giganta
tknięty dziwnym przeczuciem
jak pies podążysz za tropem wspomnienia
co teraz bezużyteczne celowo zatarte
a które kiedyś dawało ci oparcie
w świecie pozbawionym ciążenia atomów
pochylisz się nad nim jak gdyby leżało
przed tobą na ziemi
jest przecież drobiną mniejszą od ziarenka
piasku
było może modlitwą duszy człowieczej
nie wolnej od własnych wzlotów i upadków
pozostało w tobie rozpoznawalnym wrażeniem
szczęścia
westchniesz może
może to o to chodzi gigancie by pamiętać
rzeczy małe
pamiętać rzeczy małe
zawsze ...
Nie możemy zatrzymać dnia , ale możemy go nie stracić... kwiecień 2007
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.