Moj świat
wiersz gwarowy
Mój świat
Pominon sie mój świat,
na Polanie ftorej juz ni ma,
w zochylinie ka cykały
kóniki polne w sianie,
pomiędzy rządkami grul,
pokosami skosonego siana
i przy paseniu bydląt…
Pochnon dzikom rózom,
cyrwonymi jagodami,
prowdziwymi grzybami
i woniom od hol,
ftorom przyduwoł
holny wiater…
Pominon sie mój świat
strofowaniem ojców,
wyskaniem dziewek
z Wyskówek…Śpiewem
Kiedy ranne wstajom zorze
kie dzień wstawoł,
Aniołem Pańskim w połednie
i rózańcem kie seł spać…
Casem słysem go jesce
w góralskik nutak
co sie nawracajom zogłosem
od hol…
-Hej byli chłopcy byli
ale sie mineni.
I my sie miniemy
po malućkiej kwili.-
Komentarze (39)
ujęłaś mnie tą wierszowaną tęsknotą, a najbardziej
puentą.
pozdrawiam, serdeczności :):)
Tak jest i my też
Pozdrawiam skoruso
Pięknie o przemijaniu, na góralską nutę. "M"
odskoczyło w tytule.
Miłego dnia:)
pięknie czytam ze wzruszeniem:-)
pozdrawiam :-)
/-Hej byli chłopcy byli
ale sie mineni.
I my sie miniemy
po malućkiej kwili.-/ Piękne są Twoje wiersze
jarzębino...
Pozdrawiam.
Czytam z rozrzewnieniem. Piękny ten Twój świat.
Pozdrawiam serdecznie.
Z przyjemnością przeczytałam :-) pozdrawiam Jarzębino
:-)
Pozdrawiam
Jak zawsze podziwiam poztwusnn