[ mój żołnierzu ]

"Żołnierzu! Tulę twoją głowę, pieszczę twoją twarz,
całuję cię w ukochane usta i szepczę do ciebie
poprzez morza i lodowate rosyjskie trawy...
Aleksandrze kiedyś mnie niosłeś,
teraz ja poniosę ciebie w wieczność."

["Jeździec miedziany" Paullina Simons]


Mój żołnierzu - przez mrozy przenikneliśmy
nietknięci odmrożeniem kończyn choć
serca już na wpół zamknięte a usta
roztopione martwicą krajobrazu.

Rosyjskie blokady przeszliśmy
z tarczą w dłoniach i śniegiem
w oczach - choć daleko jeszcze do
zielonej łąki i promieni słońca
my dalej kopiemy w ziemi
w poszukiwaniu spokoju.

Razem przeszliśmy przez Leningrad
pełen bomb i krzyczących ludzi.
Muszę cię chronić przed zimnem
tej wojny mój żołnierzu.
Dlatego tulę cię do serca i niosę w sobie
do dalekich krain - z dala od
wrogich wojsk i szronu.
Lodem obrośnięte rosyjskie trawy
szepczą o poległych i o krwi przelanej.
Zabiorę cię stąd w bramy wolnych ludzi.

Mój żołnierzu - przez mrozy przeszliśmy
nietknięci odmrożeniem dusz choć
serca na wpół uśpione zimą a usta
zmrożone spojrzeniem martwej ojczyzny.

autor

Kornelia

Napisany: 2008-06-01 Dodano: 2008-01-06 17:29:31

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie