Moja armia

Oto moja armia
Ludzie mordujący
własne punkty zaczepienia
Hordy samobójców
Rzesze cierpiętników

Na sygnał dany przeze mnie
Ruszymy w bój
Strasznie krótki
Na gotowe do strzału łuki
I wystawione ostrzem miecze

Nie liczę na zwycięstwo
Bo na to szans
Nie mamy
Nie ukrywamy naszej chęci
Chcemy zginąć

Chcemy śmierci
Przez was ludzi
Którzy stoicie między nami
Którzy zabijacie nasze ambicje
Którzy zabijacie nas

Chcemy śmierci przez życie
Które kradnie nam szczęście
Odbiera nam marzenia
Zabijaną przez siebie miłość
Zastępuje cierpieniem

A więc moi towarzysze
Rzućcie w ziemię broń
Na tarczach wrócą nas do domu
Pozbawionych odwiecznego problemu
Życia.

Do boju!

Kiedy człowiek traci ostatnią nadzieję, nie pozostaje mu już nic, czego mógłby się trzymać.

autor

Aschar

Napisany: 2007-10-08 Dodano: 2007-10-09 06:46:27

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie