MOJA DROGA KRZYŻOWA
Łzy na twarzy.
To nie powinno się zdarzyć!
Wiosna dookoła
a ciebie śmierć woła.
Na brzegu istnienia
tylko jęk cierpienia
Jak twój ból utulę
gdy całe ciało jest bólem?
Podeprzyj mnie Panie ramieniem
nim ciężar wgniecie mnie w ziemię!
autor
anna
Dodano: 2008-03-15 07:49:05
Ten wiersz przeczytano 3954 razy
Oddanych głosów: 64
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Czasem jest niezwykle ciężko udźwignąć ból ale jest
Ktoś, do kogo zawsze możemy się zwrócić o
pomoc...piękny wiersz, w kilku słowach, pełnia treści.
oczywiście tak dramatyczny tytuł, tak bardzo bez
owijania w bawełnę, że wszyscy czują się zobowiązani
głosować...a sam wiersz jest raczej nijaki. zwykłe
narzekanie, mało w tym poezji. jestem rozczarowana
Smutny utwór pięknie napisany, dający do rozważania
dlaczego niektórzy ludzie przez cała życie niosą tak
ciężki krzyż
a inni żyją w rozkoszy, bez cierpień, bez krzyża jak w
raju i to z ciężkimi grzechami
To prawda że życie nieraz rzuca nas na kolana lecz
trzeba się nauczyć z nich wstać...... bardzo
wzruszający wiersz który sciska za serce......
każdy ma swoją drogę krzyżowa
Anno przępiekny jakże smutny wiersz bo dotyczy
wielkiego bólu, nie wiem co mam więcej napisać. Należy
tylko współczuć
Pozdrawiam i +
Aniu...piękny wiersz i tak bardzo tragiczny w swoim
wyrazie...
No, ładnie, jak zwykle u Ciebie. Jedno słowo za jedną
myśl.
wiersz przepiękny..z krzyżem idziemy przez życie i
jest nam wpisany..upadamy i wciąż jesteśmy podnoszeni
to Jego Młość nas podnosi..
Smutno jak na progu wiosny , budzącego się życia
tracimy kogoś na zawsze.Znam ten ból, ale czas trochę
wyleczy rany.Ładnie przekazałaś ten smutek.
Kazdy ma swoją drogę krzyżową i dzwiga jej ciężąr
przez całe życie. Uczymy się ją przyjmować ciągle od
nowa... Zwięzły i bardzo konkretny wiersz.
hmm...nosimy w sobie krzyż.. zasłonięty uśmiechem ,a
on w środku przygniata boli.....i nic nie cieszy
,bo jak może cieszyć nowe życie, gdy stare..
najbardziej bliskie umiera...
czasami tak ciężko jest zniesc ból, wydaje się, że nie
damy rady, jednak musimy- takie jest życie
wzruszenia słowa sprawiają by na chwilę się
zatrzymać...
Wstrząsający ból, kojony wiarą. Chylę czoła. >+