Moja Istotka
Istotką jest tak maleńką
tak bezbronną, kruszeńką.
Wszystko ma maciupkie
i takie słodziutkie.
Oczęta przymrużone
serduszko miłości stęsknione.
Drobniutkie ma paluszki,
które wyrastają z nóżki,
okrąglutkie ma piąsteczki,
i takie same pięteczki.
Miłość twe serce przepełnia
bo szczęścia tworzy się pełnia,
gdy patrzysz w twarzyczkę małą
tak kochaną i śmiałą.
Istotką jest tak maleńką
a czułość wypełnia Cię wielka.
Boisz się, żę serce pęknie Ci z radości
bo nawet nie podejrzewasz ile mieści się w
niej miłości.
I kochasz miłością tak wielką
tą istotkę maleńką.
Pękasz z dumy i radości,
że ta miłość w twym sercu gości.
Wiesz, że im więcej miłości dasz
tym więcej tej miłości otrzymasz.
A miłość ta jest tak oczywista
bo jest szczera i czysta.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.