moja klatwa

nie piszac tytulu...
i bez dedykacji...
zapatrzona we wlasna siebie,
usidlona przez ramiona milosci,
duszona prze nie i do smierci prowadzona,
przez milosc do grobu pewnie bede wpedzona,

Jak klatwa to mnie przesladuje...
jak rak zabija,
nie chce tak zyc...
nie chce ranic,
oszukiwac i udawac...
nie teraz, nie ja, nie Ty,
nie trzymaj mnie przy sobie... wypusc...
nie dus... to boli.... nie!...........

autor

O niej

Dodano: 2005-01-12 19:09:07

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie