Moja smutna, pijana osobowość

Trawestacja zdania, które wymawia w "factotum" na końcu Henry zamierzona żeby nie było:)

Karmie kartkę moja myslą
tak jak deszcz daje życ liścią
ja daje żyć - staram się - sobie
szczęściu, cierpieniu, cieple, chłodzie

I znowu rankiem ospale wstaję
wieczorną twórczość w piecu pale
byłem pijany gdy ją pisałem
dziwi mnie, że takie coś nabazgrałem
jakieś banały, cos, że ja kocham?
przecież moje uczucia od dawna umierają w lochach
mojej drugiej, pijanej osobowości
która jest smutniejsza niż
wszystkie świąteczne drzewka świata

autor

jawa

Napisany: 2006-09-14 Dodano: 2006-09-14 13:56:09

Ten wiersz przeczytano 389 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie