Moja wiara jest zbyt mała

Wiem że wierzę w to już tylko ja...

Skoro swiat jest pełen barw.
Skoro w snach jest tyle nas…
Skoro miłość rodzi łzy..
Czemu mym marzeniem jesteś ty??
Płomień szczęścia dawno zgasł..
Naszą miłość zamknął głaz…
Coś skończyło dawno się..
Chce powiedzieć temu nie…
Pomoż mi zrozumiec swiat!
Ja nie znajde tylu barw…
Pomoż widzieć go bez wad…
Chce pokonać smutek nad..
Splątana w szarość…
W nicość opleciona…
Wiecznie samotna..
Nigdy nie odnaleziona…
Pomoż mi!
Zyc nie potrafie
Czuje się jak na jakiejś…kolorowej rafie…
Znajdź istnienie w sercu me…
Ja wciąż wierze…że uda nam się…
Lecz moja wiara..jest zbyt mała…
Wygasła w sercu…jest teraz szara…

Dla M....zawsze będe pamietać o Tobie..i wierzę że może kiedyś i dla nas zaświeci słońce..

autor

Samotny Aniołek

Napisany: 2006-11-19 Dodano: 2006-11-20 21:19:31

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie