Moje małe uzaleznienie

Dla wszystkich uzaleznionych tak jak ja... Życze wam szybkiego wyleczenia się... Ja już swój promyk nadzieji znalazłam...

Kiedyś to było małe przyzwyczajenie...
Teraz?
Wielkie uzależnienie!
Łzy z moich oczu kapią na podłoge
Nie moge się powstrzymać po prostu nie moge!
Ciągle spuchnięte oczy
Nie wysypiam się w nocy
Nie mam po co życ...
Ale nie zaczne pić.
Może i jestem słaba i mała
Ale nie oddam ziemi mojego ciała.
Przezwycięże mojej uzależnienie!
Odejdzie w kąt me zwątpienie!
Znajdę powód do szczęścia.
Będe zawsze usmiechnięta!
A teraz moje uzaleznienie chusteczką wycieram.
A wy spytacie co to za uzależnienie?
Co az tak wciąga by uśmiechu pozbawić na twarzy?
To smutek i łzy!
Nadużywałam ich ciągle!
Ale zamiast się ich pozbyć
Zapadłam w uzależnienie...

Dla wszystkich którzy piszą na beju i dla tych którzy mnie czytają...

autor

Vladimira

Napisany: 2005-02-25 Dodano: 2005-02-25 21:46:44

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie