Moje niebo...

Nad moim niebem slonce swiecilo
cieple, leniwe , radosnym bylo
biale chmury lekko sie przesuwaly
razem ze slonkiem piekny widok dawaly

Moje niebo chmur i burz pozbawionym
bylo spokojem beztrosko spedzonym
anioly zza chmur wygladaly
szczesciem tez sie radowaly

Radosc niestety nie moze trwac wiecznie
i moje niebo zachmurzylo sie niebezpiecznie
moze dlatego jego wybralam
promykiem slonka swoim nazwalam

Dokad mój promyk przez chmury lsni
przetrwam wichury, burze i lzy...

Dziekuje ze jestes... Raf

autor

Lwiczka

Napisany: 2007-02-28 Dodano: 2007-04-13 06:12:00

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie