...moje niepokoje...
Osaczona brudnymi myślami
złych ludzi uciekam
w krainę wiecznej ułudy
Uwalniam się od natłoku
ludzkich chciwości
Szukam miejsca dla siebie
szybuję wśród zakrętów nadziei
wśród chwil radości
Staję się apatyczna
błądzę po omacku
przed sobą mam wiele zakrętów
Próbuję odnalezć swoją ścieżkę
autor
Modliszka
Dodano: 2005-01-20 14:06:32
Ten wiersz przeczytano 494 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.