Moje przebudzenie
'Przez ciebie płynie strumień
piękności'.
To ważne, ponieważ w tchnieniu
ukrywa się moc. Nęci lekkością, lecz
jednym ciosem pokona człowieka.
Nie zawsze prawdy uznanych
czynią coś dobrego; za autorytet
wybrałam mistrza mądrości i piękna.
Kiedyś sztuka języka była mi obca.
Wiem, jak trudno wyłuskać wyraz;
jeśli pochopnie wymieniasz słowa,
czujesz znużenie:
jednorożec nie odnajdzie drogi,
poecie zabraknie wiersza i wstydu
- 'ale ty sam nie jesteś pięknością'
Komentarze (27)
Właśnie tak krzemanko:)
Ciekawa refleksja. Nie każdy kto tworzy piękne rzeczy,
sam w sobie jest piękny (tak odbieram). Miłego dnia:)
Dobry wiersz ze strumieniem piękności Pozdrawiam Jutta
Bardzo dojrzałe i piękne.
Szczęść Boże!
"Przez ciebie płynie strumień piękności, (...) ale ty
sam nie jesteś pięknością" - super klamra.
Pozdrawiam Jutto.
nad Twoim wierszem unoszą się dwa absoluty - mądrość i
piękno. piszesz, że znalazłaś ku nim drogę. zwłaszcza
ku pięknu słowa, które jest czymś więcej niż nużącą
wymianą myśli i znaczeń.
pozdrawiam, miło mi było czytać.
Bardzo na TAK!
Pozdrawiam :)
Refleksyjnie, pięknie.
Miłego dnia Juttko.
Pozdrawiam świątecznie jeszcze:)))
Piękno pojęcie wzgledne ono przemija
lecz liczy się wnętrze
pozdrawiam:)
Zatrzymałaś Jutto.
Miłego dnia :)
Piękno - względnym pojęciem,
choć na pozór ma wzięcie!
Pozdrawiam!
Piękność pochodzi z wewnątrz.