Moje szczęście moja rodzina

Urodziłam się w domu byłam bardo mała 2,70kg 56cm
Mama mnie odebrała i świat pierwszy pokazała
Był to pokój jak na pierwsze spojrzenie
Ale się cieszę i tego widoku w swej pamięci nie zmienię
Dołączyłam do grona rodzinnego jako mały berbeć świata ziemskiego
Przywitała mnie cała rodzina, że mnie kochają to nie ich wina
Mam rodzeństwo siostry i braci, jesteśmy zgraną paczka w żarty i psoty bogaci
Mama na mnie niunia wołała gdy byłam jeszcze taka mała
Tata króliczkiem mnie nazywał swoim,
Byłam jego oczkiem w głowie niech każdy się z tym oswoi.
Lata mijały a ja sobie rosłam radośnie
Cieszyłam się życiem i barwami świata
Za to ma dusza jest w te barwy do dzisiaj bogata
Mama wpajała dobre maniery rygor był ostry to nie bajery
Tata żartowniś ciągle radosny, zawsze grillowaniem witał wiosnę
Świata trochę zwiedzałam
We Francji mieszkałam
Życiem się cieszyłam bo radośnie żyłam
Nieszczęścia w domu też się działy
Śmierć siostry to nie problem mały
Tata również zaliczył krainę świata niebiańskiego
Nie pożegnał się nie zdążył...Dlaczego??
I wujek nie zaznał reszty świata ziemskiego
Nadal żyjemy i szczęście rodzinne radośnie ciągniemy
Bo musimy się razem trzymać to dobrze wiemy
Ale wspomnienia w pamięci i duszy zachowujemy
Mam siostrę Dorotę i siostrę Sare z nimi chłopaków powale
Mam brata Tobiasza Kamila i Damiana to moi obrońcy jestem w nich zakochana
Mam mamę z poczuciem humoru żartobliwą ale swoją własną stałą kochaną prawdziwą
Mam Babcię i Dziadka daleko w Paryżu widuję ich co roku bo nie są w pobliżu
Mam psa Huntera wielkiego potwora bo to owczarek nasza podpora
Mam też jamnika co wszędzie sika zwłaszcza jak stróżów prawa radośnie wita
Mam też papugę wścibską złodziejkę kradnie pierścionek gdy podasz jej rękę
Mam też chomika rybkę żółwia królika
Mam też domek z tarasem na którym w lecie rozkładam basen
Mam też wujka Darka przyjaciela mamy ,kochanego wesołego
Zawsze przywozi mi misia policyjnego
I dla reszty coś zawsze fajnego..
Mam też wujka w Canadzie ciocię kuzynkę i kuzyna rzadko się widujemy ale to nie ich wina
Jestem szczęśliwa w swojej rodzinie jesteśmy sobie podporą dlatego nasz ród nie wyginie
A rodzina jest naszą wielką ostoją
Teraz już chodzę do szkoły kończę 6 klasę i zacznę gimnazjum okres nie za wesoły
Ale przetrwam to w mgnieniu oka
A tak w ogóle jestem Emilka szczupła i dosyć wysoka blondynka długie włosy zielonooka
Zwariowana i wesoła z nas rodzina ale humor życie nam umila
Nie ma przemocy, bicia znęcania
Jestem w swej rodzinie szczęśliwa kochana
A moja opowieść jest realna i cała prawdziwa

autor

Emilusia1994

Napisany: 2007-04-09 Dodano: 2007-04-10 00:56:40

Ten wiersz przeczytano 921 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Biały Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie