moje tęsknoty

Noc swoim kruczym skrzydłem musnęła mi skronie
zgasły latarnie przechodząc w stan oczekiwania
blask księżyca oświetlił dwie samotne dłonie
które tęsknota zmusiła znowu do pisania...

Na białe kartki papieru przelewam swe smutki
zaklejam je w koperty nigdy nie wysłane .
O , nocy nazbyt długa i dniu wciąż za krótki
które z was podaruje mi chwile czekane?

Czy w blasku słońca znajdę promyczek jedyny
który ciepłem wysuszy łez chabrowych zdroje?
Czy gwiazdę noc strąci ze swej peleryny
i w jej blasku przedziwne tęsknoty ukoję?

Zmiętą karkę papieru rzucam znów za okno
czarna wrona w gałęziach coś ponuro bredzi
w strugach deszczu marzenia przerażone mokną
bo na moje pytania znikąd...odpowiedzi.

autor

bombonierka

Napisany: 2011-07-16 Dodano: 2011-07-16 18:39:18

Ten wiersz przeczytano 965 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie