Mojemu miastu

wciąż ciebie widzę w prześwicie okien
zmyślnie zielenią tyś przystrojone
stubarwnym kwieciem usłane stoki
wśród chmur na słońce hen wystawione

ceglane mury starych kamienic
w krętych uliczkach czas zatrzymany
tęczowej barwy są światłocienie
pajęczym szwem ten abakan tkany

dymy z kominów rwetes podwórzy
wystawy sklepów pełne towarów
coś się buduje a coś się burzy
o moje miasto baśni i czarów

z lekka skrzywiona wieża ratusza
winna latorośl i wodotryski
uliczny jazgot parkowa głusza
Zielona Góro tyś dla mnie wszystkim

hen ponad domy smukłe świątynie
a w rynnach dachów ptasie wrzą trele
smutek i radość topione w winie
niewiele takich miast jest niewiele

serce w rozterce czas wciąż ucieka
łezką starości z wolna płynącą
patrzę przez szybę gdzieś tam z daleka
śmieje się do mnie promienne słońce

szyba w profilu choć niedomyta
zawias zbyt głośno skrzypi w ościeży
ręce rozkładam i choć nie chwytam
kocham cię grodzie uczuciem szczerym

autor

zielonogórzanin

Napisany: 2015-11-29 Dodano: 2015-11-29 21:00:10

Ten wiersz przeczytano 1554 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie