mokre powieki
zawsze kiedy on odchodzi
odchodzi zbyt daleko
nie ma słońca
bez niego jestem kaleką
błądzę po omacku
nie ma ciepła gdy jest daleko
jak długo tam zostanie
wije się jak węgorz
dom nie jest domem
gdy odchodzi na zbyt długo
każdego dnia ciemność
czekam w milczeniu się łudząc
kolory płowieją
gdy moje słońce nie świeci
włosy nie głaskane
mokre powieki
nocą księżyc na kolanach
ja razem z nim
a on gdzieś daleko
może za mną tęskni
autor
TES
Dodano: 2015-07-05 07:29:34
Ten wiersz przeczytano 983 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
smutek, rozpacz i totalny brak nadziei
bardzo uczuciowe
piękny melancholijny i emocjonalny wiersz* pozdrawiam
Piękny wiersz.Tęsknota i smutek z odcieniem
nadziei.Pozdrawiam serdecznie:)
dużo smutku i tęsknoty - ładny wiersz
Miłość jest myta przez łzy ...
+ Pozdrawiam (:-)}
prawdziwa melancholia...no cóż...życie dalej się
toczy...
Ładnie.Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo nostalgiczny wiersz,pełen
bólu i miłości do ukochanego,sądzę,że on też tęskni.
Super wers
- "nocą księżyc na kolanach":)
Pozdrawiam ciepło,życząc by tych rozstań było jak
najmniej:)
Ładny wiersz... dużo smutku w tej tęsknocie
na pewno tęskni:)pozdrawiam
bardzo ładny ...co jest wart świat gdy ciebie nie ma
blisko ...tylko tęsknota
pozdrawiam:-)
Na pewno tęskni
pozdrawiam:)
Udanie. Najbardziej podoba się przedostatnia zwrotka.
Pozdrawiam serdecznie:)
niepewność i nadzieja:) pozdrawiam:)