monolog smutnego fraszkopisarza
gdyby tak
choć raz
uśmiechnąć się
powiedzieć coś zabawnego
nie psuć zabawy
ciągłym pouczaniem
i tym nieznośnie mentorskim tonem
gdyby tak
zdobyć się na odrobinę
wyrozumiałości
odpuścić
jako i oni
odpuszczają
wyciągnąć rękę na zgodę
gdyby tak
polubić całe spektrum barw
zobaczyć szansę
w rozmaitości form
i stylów
odnajdywać radość w spotykaniu
nieoczywistego
autor
uważny czytelnik
Dodano: 2013-08-16 16:12:21
Ten wiersz przeczytano 1360 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
dobry, choć smutny monolog; różni są ludzie - niech
żyją i smutni, skoro lubią, byle innych szanowali...
Do komple(men)tu
Są również tacy,
którzy krytyce
mówią: wała…
dużo bardziej
mobilizuje ich
pochwała.
Ciężkie życie ma smutny fraszkopisarz. Miłego dnia.
Utopia - uważny czytelniku:))
ciekawy refleksyjny wiersz pozdrawiam serdecznie :)