Monotonia umierania

Kiedy zostajesz sama
Opętana wspomnieniami chorego szczęścia
Kiedy krztusisz się własnym bólem
Zaklętym w milionach łez

Kiedy czas staje w miejscu
A melancholia patrzy na ciebie z każdego kąta
Kiedy pochłania cię mrok
A światłość zdaje się ciebie nie zauważać

Kiedy twoje serce przestaje bić
A staje się ciężkim kamieniem...



Kiedy już umrzesz...

Napisz mi jak to jest być Aniołem...

autor

Angellica

Dodano: 2006-11-24 20:45:47

Ten wiersz przeczytano 440 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie