Moonlight Sonata
zamknij Swe oczy
mój miły
czy słyszysz?
to księżyc znów
nuci
melodię o smutnych
kochankach
co miłość
ich była przegrana
trawa się rosą
zanosi
gdzieś morze bluźni
falami
lecz los
jest niewzruszony
a Oni?
wciąż sami, wciąż sami
wciąż...
sami
/ zamknij Swe oczy
mój miły
księżyc znów
nuci
o nas
http://www.youtube.com/watch?v=Ddw6IvKVeg4
autor
Retrospekcja
Dodano: 2009-04-19 00:09:55
Ten wiersz przeczytano 576 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Twoje wiersze mnie poruszają niesamowicie...
Myśl bardzo dobra. ja formę bym troszkę zmienił pod
takt sonaty...+pozdrawiam
Pieknie i nastrojowo pozdrawiam!
zadziwia mnie głębia dobranych słów..wiersz robi
wrażenie
Piękny pejzaż wiersza. (+)
Śliczna ta Twoja sonata. Prosta a wyniosła. No ten
Beethoven z obrazami z księżycem. Plus
Ślicznie. "...trawa się rosą zanosi gdzieś morze
bluźni falami..."-ten fragment jest cudowny.
Księżyc był raz ajci i narobił w majci.
Dzieci to widziały , z Księżyca się śmiały.
Księżyc rozżalony, ściągnął pantalony
i zgadnijcie dzieci czym on na was świeci?