Morfeusz

on moim przyjacielem - kochankiem samotnym
on moim schronem - i domem ulotnym
w jego ramionach otwieram swą duszę
u jego boku nie cierpię katusze...
to on mnie otula do snu w obłoki
to on mnie całuje księżyca blaskiem
i błogo oddaje mi swoje marzenia
i spełnia wszystkie moje zachcienia
a gdy nadchodzi blask słońca - poranek
zostawia gwiazdę - na znak że tu wróci
mój senny kochanek...

dla wszystkich śpiochów...

autor

Voodoparunia

Napisany: 2004-03-27 Dodano: 2005-06-09 10:34:41

Ten wiersz przeczytano 653 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Toniczny Klimat Rozmarzony Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie