Morskie zaduszki

piękny hołd i wiersz...pozdrawiam

Bardzo, bardzo wzruszający wiersz Marianko!

Nic dodać, nic ująć. Wspaniałe słowa na smutny temat.
Pozdrawiam.

za tych, co nie powrócili
aniołki wodne psalm śpiewają
razem z głosem syrenim
wybrzmiewa na wodnej fali

wieczne odpływanie i przypływ spokojny do brzegu
racz im dać Panie - śpiewamy za swoich kolegów

Wzruszający wiersz.Pozdrawiam.

niepojęte są jednakowo
narodziny i śmierć - Płacz i śmiech przenikają się
nawzajem, gdzie człowiek stopą swą stanie tam jest i
nie jest jego trwanie - Pozdrawiam

Piękny i wzruszający, pozdrawiam serdecznie :))

nisko czoła chylę...
gdyż morze to moje niespełnione marzenie choć już raz
prawie jedną nogą pływałem...
odesłali papiery pomimo że czekałem na wypłynięcie a
więc pewnie ni było mi to pisane:)))

pozdrawiam serdecznie:)

Morze ich grobem. Pozostają wspomnienia. Pozdrawiam.

Świetny.
Pozdrawiam

Pięknie napisane. mogę sobie wyobrazić te Zaduszki,
inne niż wszystkie. A daleko mam do morza.
Najserdeczniej pozdrawiam.

nawet grobu nie mają , pozdrawiam serdecznie

Pierwszy raz czytam takie zaduszki. Chylę czoło.
Pozdrawiam

"przemijanie
zimna bryza
słone łzy
tęsknota
Ładnie...
Pozdrawiam :-)

Smutna refleksja ostatniego rejsu.