Morza ciemności

Gotycki spokój murów zdobnych ciszą
Napełnia powagą przytłacza ogromem
Jak niebo sierpniowe
Tysiacem oczu wpatrzone w człowieka
Który w smutku i tęsknoty chwili
W górę zadarł głowę

Tak wielka przestrzeń i nikłe uczucia
Rozterki pyłem przy wielkości góry
Gwiazd ilość niezliczona
A każda z nich bardziej samotna
Niż w tę noc oczu wpatrzonych w nie dwoje

Pustka wszechświata w sercu dzisiaj gości
Morza ciemności punkt jasny przeplata
Jak Gwiazda Polarna kierunek mych myśli
Ku Tobie ma miła, ku Tobie wyznacza

autor

radon

Dodano: 2006-09-27 07:44:40

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie