Morze

Piasek umykał z pod moich stóp
by zostawić nie zatarty
Ślad mojej obecności
Na wydmach kłócą się ptaki z morzem
Kto jest ważniejszy
Szedłem skrajem plaży wpatrzony
W wschodzące słońce
Morze mówiło o mnie
Morze mówiło do mnie
Morze rozmawiało ze mną.
Wiatr szeptał do ucha nie pożądane, nie sforne
Jestem, jestem.
Zmąciwszy nasze myśli odleciał.
Targając atramentową czapeczkę mewy
Słońce zaczepiwszy się na wydmie
Zastygło w bezruchu
Wracam, za plecami słyszę podniesiony głos
To morze wołało jak przyjaciel
Możesz na mnie liczyć
Miło mi się z tobą rozmawiało.

autor

Alcor3

Napisany: 2004-04-20 Dodano: 2005-01-24 17:14:23

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie