Morze
oczyszczenia ciemności
świateł w mroku zmieszania
pamięci w genach o duchach
po tamtej stronie światła
wody przenikającej wspólnej
jak potem powietrze
a psy wiedzą o kotach i vice versa
gałęzie w ziarnie o wietrze i orle
o radle o Bogu o gwieździe
harmonia przedustawna
całość koło kula
nad nią się unosi on
autor
Senograsta
Dodano: 2023-11-05 07:59:58
Ten wiersz przeczytano 829 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Synchronizacja najniższego najwyżzego poziomu
A więc mówił w eter
Świadomość potrzeby oczyszczenia, aby przenikała nas
prawda, w harmonii, równowadze i synchronizacji ze
wszystkim co stworzone przez Boga.
Pozdrawiam miło ;-)
Metaforyczny opis morza, z elementami odniesień do
natury i pierwotnych bytów. Wykorzystuje symbolikę,
łącząc światło z ciemnością oraz wodę z powietrzem, co
prowokuje refleksję nad naturą i tworzy mistyczny
obraz harmonii, sugestywnie ujawniający związki między
bytami oraz ich wzajemne zależności. Ostatnie wersy są
pełne tajemnicy i skierowane ku idei ("...on")
metafizycznej.
(+)
dziewiętnastego października na pustym placu św.
Piotra Papież mówił do pustki- nie było ludzi.
Przypowieść o dobrym Samarytaninie- miłosiernym- a
dziś?
Miłość jest trudna- łatwiejsza nienawiść.
Miłosierdzie wymaga wysiłku
morze rzeczy w nieustannym ruchu- ciekawe jak i czy
jest to jakoś zsynchronizowane?