Motyle
Jak nie cieszyć się od rana ,
Wiedząc ,że myśli moje spotkają Pana.
Może wyciągną dziś Pana na łąkę
I pobiegniemy wesoło śpiewając piosenkę.
I będziemy motylami,
W barwnym tańcu kochankami,
Drgającymi skrzydłami,
Złączonymi ustami.
Cieszącymi się chwilą ,
Która trwa tylko w nas ,
Która żyje tylko dla nas,
marzeniami, pragnieniami
Niewypowiedzianymi tęsknotami.
Za tym co było,
Za tym co jest
Za każda chwilą , która jest bez nas.
Więc proszę niech mi Pan podaruje tę
chwilę
Pan wie , jak krótko żyją motyle.
autor
Wiolinka
Dodano: 2010-04-09 14:54:31
Ten wiersz przeczytano 615 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Bardzo przyjemnie wyrażona miłość. Ja też wiem, jak
krótko żyją motyle, a szkoda bo tyle piękna wnoszą do
tego świata. Pozdrawiam:)
Ktoś napisał sympatycznie, miło..ma rację :) M.
Milutko i motylkowo:).
wiem, proszę Pani, jak krótko żyją motyle........ale
jakie spełnione giną......jak potrafią oczarować swoją
pięknością...
Bardzo ładny, sympatyczny wiersz. Podoba mi się.
Pozdrawiam cieplutko ;];]